بررسی حافظه ی شرح حال در نوجوانان مهاجر مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه(ptsd)

اختلال استرس پس از سانحه، اختلالی است که به وسیله ی تجربه ی مجدد مداوم، اجتناب، بیش انگیختگی و نشانه های شناختی و عاطفی در پاسخ مستقیم یا غیرمستقیم مواجه شدن با حادثه ای تروماتیک، مشخص می شود. اختلال استرس پس از سانحه، موجب پدید آیی مشکلات متعددی در رفتار می شود. اگرچه افراد بزرگسال مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، از اختلال در حافظه رنج می برند اما در زمینه ی کودکان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه، اطلاعات کمی در دست است. هدف پژوهش حاضر، بررسی حافظه ی شرح حال در نوجوانان مهاجر مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه بود. بدین منظور، طی یک پژوهش مقایسه ای، 22 نفر نوجوان مهاجر مبتلا، به عنوان گروه هدف از نظر حافظه ی شرح حال، اضطراب و افسردگی، با 22 نفر نوجوان مهاجر فاقد ملاک های اختلال استرس پس از سانحه مقایسه شدند. مقایسه ی میانگین ها نشان داد که افراد با اختلال استرس پس از سانحه به طور معناداری در عملکرد حافظه ی شرح حال ضعیف تر از افراد عادی بودند درحالی که در افسردگی و اضطراب تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد. نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می کند که حافظه ی شرح حال در بررسی تشخیصی و درمانی اختلال استرس پس از سانحه به عنوان یک عامل مهم موردتوجه قرار گیرد.